Tradycyjna muzyka wiejska nie zna nut, żyje i brzmi tak długo, jak jej wykonawcy, a oni powoli odchodzą. W „Agonii” zmierzch tej rzeczywistości obserwujemy oczami śpiewaka i instrumentalisty Adama Struga. To filmowa opowieść o próbie zatrzymania czasu. Ale także o powolnym zniekształcaniu niegdyś zróżnicowanego muzycznego zjawiska: zjadaniu tego, co prawdziwe, przez komercję i uproszczenia. Agonia to kino drogi, prowadzące widza przez różne regiony i rozmaite muzyczne tradycje Polski. Wielowarstwowa opowieść o miłości, rozgoryczeniu, życiu i przemijaniu.